ما را زنده می کند، گوشت رنج در نبردهای بی عیب و نقص تا حد مرگ قدرت می گیرد

 ما به آبی که هستیم فکر نمی‌کردیم که ما را زنده می‌کند گوشت رنج می‌کشد تا سر حد مرگ در نبردی بی‌عیب و نقص. اما رنج می‌کشیم که تاریخ خودمان در سرزمین‌های در حال تغییر روز اول که ما به آن بدهی مشخصی داریم که در سنگ مرمر در آخرین و قطعی نوشته شده است، غرق نشده است: زندگی از گوشت و روح در رنج طولانی من به تو مدیونم. استعفای سخت برای گناهکار شدن غیرقابل جبران.