สู่ทะเลแห่งการลืมเลือน

 สู่ทะเลแห่งการลืมเลือน

บางสิ่งที่เป็นอยู่ ชีวิต. บางครั้งก็เงียบ บางครั้งก็มีเสียงดัง เข้ามา มันทำ มันกำลังเป็น เข้ามา มันทำรัง อุ่นสบาย มันทำให้เวลามีอยู่ ไปที่หนังสือเหตุการณ์ สู่คำพูดอมตะ ที่จะเป็นสอง กับคุณกับฉันสองคน ต้นไม้สองต้น. อยากจะไปให้ถึง. สาขาตามสาขา. แผ่นต่อแผ่น มองหาเราท่ามกลางรากเหง้าที่ไม่มีที่สิ้นสุด ลมใต้ดินนั่นเอง ความปรารถนานั้น ในความมืดมิดของแผ่นดิน กระแสน้ำใต้ดินไหลหนีจากความลื่นไหลของเวลาที่นำเราไปสู่ทะเลแห่งการลืมเลือน

ความรู้สึกแล้ว ex-isto เป็นสมมติฐาน / วิทยานิพนธ์