پرسا Persa
در فروپاشی خود، کلمات برای ما دایره های جدیدی را به دور درهای دستان احساسات می سازند، جستجوی آشفته آنها برای از دست دادن، با دست هایی که در جهت غیرمستقیم گفته می شود، بازی نمی کند، زیرا در همدستی عدم اشتراک، درهم تنیدگی ناگوار غیرمستقیم، آشفتگی زبان‌های برادرانه، ماده رقابت خودکار فضای لازم را اشغال می‌کند، بدون سکونت، هوایی که من نفس می‌کشم، تنها برای یک ریه است که تحریکش مانند قورباغه‌های هوایی باد می‌کند تا در طرف مقابل در تبادل واقعی منفجر شود. این حقیقت که ما وجود داشته ایم